Terug!

Ik heb mijzelf weer een beetje terug gevonden! Het keerpunt was een bezoek aan de Ith op een bloedhete dag. Door het weer waren de verwachtingen laag, maar ik kon de verleiding niet weerstaan om even langs het blok 'Heulboje' in Holzen te gaan en een poging te wagen in 'Geheime Liebe', de moeilijkere uitklim van 'Geheime Blitzaktion' die ik er de vorige keer klom. Geheime Blitzaktion heeft een duidelijke, moeilijke crux in de onderste helft en is daarna technisch, maar makkelijk. Geheime Liebe daarentegen klimt dezelfde crux, maar plakt daar dan een tweede lastige sectie bij aan waar veel lichaamsspanning en (vinger)kracht voor nodig is. Hoewel volgens sommigen de eerste crux duidelijk de hardste blijft, had ik nog vijf pogingen nodig, waarin ik over het algemeen eenvoudig door de eerste crux kwam, maar strandde in de tweede. Voor mij voelt Geheime Liebe daarom zeker een plus moeilijker dan Geheime Blitzaktion en dat rechtvaardigt het voor mij om (net als de opener van de route, Arne Grage) de Duitse 9-/9 waardering te vertalen naar 7c. De opluchting was groot toen ik hem ondanks het warme, klamme weer uitklom: eindelijk, na 14 maanden, weer een 7c. De vloek is doorbroken!

In 'Geheime Liebe' (9-/9). Links de crux van 'Geheime Blitzaktion', rechts vanaf een ondergreepje ver doorgrijpen naar een klein kommetje in de lastige uitklim die 'Geheime Liebe' eraan toevoegt.

Ontspannen gaan Matt en ik daarna naar Brunkensen, waar Matt beloofd heeft een aantal verkochte t-shirts af te leveren aan Jona. We treffen er een koele beek waar Cash en Vienna dankbaar in duiken om af te koelen. Zelf gebruiken we de gelegenheid ook maar even om met de voeten in de koude stroom te gaan staan. Het klimmen gaat lekker erna. Ik kan zonder moeite een 7a flashen en we voelen even in de technische 7b+ waarin Jona aan het werk is. Die voelt goed te doen, maar de vrienden van Jona staan ervoor in de rij en we laten hem voor wat het is. Daar gaan we nog een keer voor terug!

Dat de opleving van klimniveau niet eenmalig is, blijkt als Koen me meevraagt naar Berdorf. Ik wil de kans om mijzelf nog eens met een 7c te meten niet laten lopen en ga mee. Op de eerste dag klim ik in de tweede poging 'Undercover Angel' al uit. Het voelt solide en beheerst. Koen werkt in 'Hermann Buhl' 8a+ om de moeilijke passen erin te slijten. In de loop van het weekend boekt hij een mooi stuk vooruitgang. Aan het eind van de zondag zijn we er allebei van overtuigd dat hij hem kan klimmen en dat het puur nog een kwestie van tijd, verfijnen en pogingen trekken is. Het hele weekend is de sfeer ontspannen en ongedwongen en klimmen we vooral waar we op dat moment zin in hebben. Een mooie waslijst van tot nu toe ongeklommen routes - vooral in de zesde graad - is de beloning, naast een bijzonder voldaan gevoel natuurlijk. Een paar bewegende beelden van de moeilijkere routes zijn verwerkt in het onderstaande filmpje. Het filmen van sportklimmen is lastig zonder derde man en meer dan een statisch beeld vanaf een statief op de grond zit er dan helaas niet in. Een leuk doel voor de toekomst is om eens te proberen ook een sportklimroute mooi vast te leggen!

Als ik minder dan een week later met Erik in de Ith de route '3 Tage Juist' 9- (7b+) in de tweede poging uitklim (in de flash poging klim ik door de crux heen!), weet ik het zeker: ik ben weer terug en voel me sterker dan vorig jaar. Is het tijd om weer te proberen het stapje omhoog te maken en een plusje dichter bij 8a te komen?