Akelig stil is het hier alweer een tijdje... Veel noemenswaardigs is er ook niet gebeurd of veranderd, moet ik opbiechten. Na Berdorf heb ik slechts een enkel middagje buiten geklommen, in het Teutoburger Wald met Frans. Daar hebben we in het 'grote' dak van het Plisseetal gehangen en de routes 'Brüllmaschine' (7a+) en 'Plisseedach' (7a) geklommen, beide met een korte bouldercrux in - jawel - het dak. Het weer is nog niet goed genoeg geweest om de beoogde projecten ('Die Hexe' 7b en 'Alien' 7c) te beginnen. Beide zijn bij klamme omstandigheden niet klimbaar. Hopelijk binnenkort!
Genoeg tijd gehad dus om binnen te trainen en vooral weer veel na te denken over de invulling daarvan. Ik vind klimmen een moeilijke sport om voor te trainen. Fysieke, mentale en technische vaardigheden zijn ongeveer gelijkwaardig en even essentieel. Allemaal zijn ze complex van aard en het schrijven van een toegewijd artikel waard. Wellicht doe ik dat binnenkort nog eens om mijn gedachten te structuren. Het is nu in ieder geval tijd om te erkennen dat als progressie mijn doel is, ik niet alleen maar kan blijven boulderen. Vervelend om toe te geven, want de overzichtelijkheid van een exclusief boulderdieet bevalt me wel. Maar ik verwaarloos mijn duurvermogen (en dat is al een persoonlijk zwak punt) en verleer door alle maximaalinspanningen om licht, vloeiend en snel te bewegen. Er is meestal meer nodig om door een route heen te komen dan de firepower voor de cruxpassen...
Dat gezegd hebbend denk ik ook dat mijn boulder-break een goed besluit is geweest, het heeft me van een plateau geholpen en me zowel technisch als fysiek een stuk verder gebracht. Boulderen zal voorlopig het hoofdingrediënt van mijn training blijven, maar ik zal er weer meer periodisering in aanbrengen om meer aspecten van het spectrum van vaardigheden te trainen en te onderhouden. Ik werk dus weer door mijn trainingsboek heen en wacht met smart op het volgende boek dat in bestelling is, lees zoveel mogelijk trainingsartikelen als ik online kan vinden en schaaf aan een nieuw trainingsschema terwijl ik door mijn laatste fase maximaaltraining heen werk. In deze laatste fase waag ik me voor het eerst aan oefeningen op een campusbord. Ik ben daar altijd met een boogje omheen gegaan uit angst voor blessures en me verschuilend achter het argument dat je van veel campussen vooral beter wordt in campussen. Ditmaal heb ik het voordeel van de twijfel gegeven aan de theorie dat het een krachtig trainingsinstrument kan zijn, mits goed en met mate gebruikt als aanvulling op klimtraining. Immiddels ben ik bijna door de cyclus heen en merk ik - zoals te verwachten - beter ben geworden in de oefeningen die ik doe. Ik heb nog geen idee of het me gaat lukken dit in betere klimresultaten om te zetten. Over een tijdje zal ik nog een serie campustrainingen in mijn programma opnemen en na tijd proberen te evalueren of het me echt geholpen heeft (geen flauw benul hoe ik dat ga doen overigens...). Maar eerst neem ik een tijdje pauze van het campusbord, want ik merk dat ik van mijn ellebogen niet heel veel meer kan vragen.
Hopelijk kan ik dus binnenkort weer nieuwe berichten schrijven, bijvoorbeeld over een nieuw trainingsschema. Of over het klimmen van mijn eerste 7B boulder, een psychologisch belangrijke stap voor mij nu ik 7A+ al een paar maanden als een plafond ervaar. Mocht dat niet gebeuren, dan hoop ik in ieder geval het voor mij nieuwe 7b-7c routebereik verder te verkennen en daar meer routes in te klimmen. Stay tuned!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten